List ks. Gobbi na rok 2005

List ks. Stefano Gobbi na rok 2005 do wszystkich członków duchownych i świeckich Kapłańskiego Ruchu Maryjnego na świecie

Mediolan, 1 stycznia 2005, Rok Eucharystii

Ave Maria! Drodzy Bracia!

Na początku tego nowego roku, który otwiera się pod jaśniejącym znakiem Eucharystii, jestem duchowo blisko was i przekazuję Wam moje serdeczne pozdrowienie pokoju.

W czasach wielkiego ucisku, w którym cierpienie dotyka nas wszystkich i stale wzrasta, ponieważ żyjemy w godzinie ciemności i wielkiej mocy, którą szatan dotyka ludzkość, która staje się ponownie pogańska - i staje się ofiarą praktycznego ateizmu i materializmu, podczas gdy prawo Boże jest łamane i deptane, zarówno na poziomie indywidualnym jak i społecznym - pewność, że Jezus jest z nami, rzeczywiście obecny w sakramencie Eucharystii, stanowi dla nas powód do radości i wielkiej nadziei.

MANE NOBISCUM: ZOSTAŃ Z NAMI PANIE

Ojciec Święty Jan Paweł II postanowił, że czas od października 2004 do października 2005 roku będzie przeżywany jako Rok Eucharystii. Bądźmy w naszym Kapłańskim Ruchu Maryjnym szczególnie szczęśliwi i przyjmijmy to zaproszenie Papieża. Zjednoczmy się z Maryją w wieczernikach miłości, adoracji i zadośćuczynienia dla Jezusa obecnego w sakramencie Eucharystii.

W 2004 roku udało mi się wziąć udział w regionalnych wieczernikach w Brazylii, Argentynie, Paragwaju, Urugwaju, Boliwii, Peru, Włoszech, Hiszpanii, Słowenii, Austrii, Niemczech i Portugalii. 60 razy lecąc samolotem odwiedziłem 105 miast i przewodniczyłem ponad 136 wieczernikom, w których uczestniczyło 65 biskupów, 1900 kapłanów i 450 tysięcy wiernych.

W Collevalenza we Włoszech w rekolekcjach, utrzymanych w formie nieustającego Wieczernika, wzięli udział: 1 kardynał, 24 arcybiskupów i biskupów i około 300 księży z pięciu kontynentów.

Jestem mocno zjednoczony z Wami w Waszym zaangażowaniu w Kapłański Ruch Maryjny, w Waszej trosce o rozprzestrzenianie się wieczerników wśród kapłanów i wiernych, zwłaszcza wieczerników rodzinnych.

Aby dać znak mojej duchowej jedności, przyjmuję z zadowoleniem pomysł przepisania czterech zarejestrowanych medytacji, które poprowadziłem w czasie rekolekcji w Collevalenza, od 29 czerwca do 5 lipca 2003, i zebranie ich razem w formie broszury. Będą Wam one mogły służyć pomocą w dogłębnym zrozumieniu ducha tej pracy Matki Bożej, która musi być poznana, ponieważ nadeszły czasy naszego publicznego dawania świadectwa.

Jestem szczególnie blisko was w chwilach wielkich trudności, które przeżywacie: niektórzy zostali dotknięci przez nieuleczalną chorobę, inni przez cierpienia duchowe i moralne. Jakże prawdziwe jest to, że Niepokalane Serce Maryi stało się ołtarzem, na którym jesteśmy składani jako ofiary dla zbawienia świata!

Powierzam woli Pana i planom Niepokalanego Serca Maryi realizację harmonogramu wieczerników, które przygotowaliśmy na ten rok.

ĆWICZENIA DUCHOWE - REKOLEKCJE

W Collevalenza, od 26 czerwca - 2 lipca w Sanktuarium Miłosiernej Miłości odbędą się ćwiczenia duchowne dla biskupów i księży z Kapłańskiego Ruchu Maryjnego dla księży z Europy, Ameryki, Afryki, Azji i Oceanii.

Pragnę poinformować Was o następujących sprawach:

- Będą pokoje dla wszystkich w tym samym domu. Będzie mogło również uczestniczyć kilka osób świeckich, a tylko te, które mają odpowiedzialne stanowiska w KRM.

- Zapraszam kapłanów, aby przywieźli ze sobą swoje intencje mszalne, a jeśli mają ich nadmiar, aby podzielili się nimi z tymi, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji finansowej.

- Jak zawsze, wszystkie pytania i prośby odnośnie rezerwacji proszę kierować do:

Florio Quercia S.J. | Via Fagiuoli, 1 | 57125 Livorno
Tel. & Fax: +39 0586 211082
Tel. +39 333 6322248 (osobowe) Email: querciaflorio@tiscali.it

Kapłani ze Stanów Zjednoczonych mogą kontaktować się z: Rev. Albert Roux G., Dyrektor Krajowy, Francis, ME 04774-0008 | Tel. (207) 398-3375

REGIONALNE WIECZERNIKI ZA GRANICĄ:

Niestety, mój zły stan zdrowia i trudy podeszłego wieku nie pozwalają mi przyjąć zaproszenia do uczestnictwa w wieczernikach w Oceanii, Afryce, Azji i Ameryce Północnej.

Jednak wybiorę się od 13 stycznia do 22 marca do Brazylii, Argentyny, Urugwaju, Paragwaju, Boliwii i Peru; 25 czerwca do Słowenii, od 28 sierpnia do 4 września do Republiki Czechosłowacji, od 4 do 11 września do Słowacji: od 12 do 19 września na Węgry, od 20 do 25 września do Chorwacji, od 26 do 28 września do Słowenii, a od 8 do 22 października do Irlandii i Wielkiej Brytanii.

REGIONALNE WIECZERNIKI WE WŁOSZECH:

APOSTOŁOWIE MIŁOŚCI

Musimy kochać i przekazać wszystkim wielką miłość dla Jezusa naprawdę obecnego w Eucharystii, z Jego ciałem, krwią, duszą i bóstwem.

„W Eucharystii jest rzeczywiście obecny Jezus Chrystus, Syn tego Boga, którego zawsze w Nim dostrzegałem, w każdej chwili Jego ziemskiego życia, chociaż był ukryty pod osłoną kruchej i słabej natury, rozwijającej się w rytmie jej ludzkiego wzrostu. Ustawicznym aktem wiary zawsze widziałam Boga w Moim Synu Jezusie i adorowałam Go z głęboką miłością.” (Do Kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 21.08.1987, 360f)

„Wszystkie te wymiary Eucharystii łączą się w aspekcie, który bardziej niż jakikolwiek inny wystawia na próbę naszą wiarę: jest to tajemnica «realnej» obecności. Zgodnie z całą tradycją Kościoła wierzymy, że pod postaciami eucharystycznymi jest rzeczywiście obecny Jezus” (Papież Jan Paweł II, Mane nobiscum Domine, 16)

„Słowo Ojca – Bóg, Stwórca wszechmocny i wszechwiedzący – chciało przyoblec się w słabość, narzucić Sobie ograniczenie czasu. Przyjęło kruchość ludzkiej natury, narodziło się ze Mnie i jak każde dziecko odczuwało wszystkie potrzeby.

Ileż razy całując Go z matczyną czułością – mówiłam Mu ‘Przecież to Ty jesteś odwiecznym pocałunkiem Ojca!’. Pieszcząc Go myślałam: ‘Ty jesteś Boską pieszczotą, uszczęśliwiającą dusze’, Podczas ubierania Go w małe ubranka szeptałam: ‘Ty jesteś Tym, który przyodziewa ziemię kwiatami, a niezmierzony wszechświat – gwiazdami’. Karmiąc Go, śpiewałam Mu: ‘To Ty jesteś tym, który dostarcza pożywienia żyjącym’. A gdy mówiłam do Niego z matczyną miłością: ‘Synu Mój’ i gdy Moja dusza Go adorowała, tak modliłam się do Niego: ‘Ty jesteś Synem Ojca, Jego Synem Jedynym i Wiecznym, Jego żyjącym Słowem...’” (Do Kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 2.02.1983, 258gh)

Obecność Jezusa w tabernakulum winna stanowić jakby biegun przyciągania dla coraz większej liczby dusz w Nim zakochanych, zdolnych przez długi czas słuchać Jego głosu i niemal odczuwać bicie Jego serca. «Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan!» (Ps 34 [33]). (Papież Jan Paweł II, Mane Nobiscum Domine, 18)

„Idźcie przed Tabernakulum, by utworzyć z Jezusem wspólnotę życia zwykłego i codziennego. (...) Niech Jezus stanie się waszym najdroższym Przyjacielem, Osobą najbardziej zaufaną, najbardziej upragnioną i najbardziej kochaną. Powiedzcie Jezusowi o waszej miłości, powtarzajcie Mu to często, bo to jedyna rzecz, która czyni Go niezmiernie szczęśliwym, pociesza Go za liczne niewdzięczności i wynagradza Mu za wiele zdrad: ‘Jezu, Ty jesteś naszą miłością, jednie Ty jesteś naszym wielkim Przyjacielem. Jezu kochamy Ciebie, Jezu jesteśmy zakochani w Tobie’”.

Obecność Chrystusa w Eucharystii ma sprawić, że wzrośnie w Was doświadczenie prawdziwej wspólnoty miłości z Nim, tak byście już nigdy nie czuli się sami...” (Do Kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 21.08.1987, 360yzA)

APOSTOŁOWIE ADORACJI

„Niech wspólnoty zakonne i parafialne podejmą w tym roku szczególne zobowiązanie do adoracji eucharystycznej poza Mszą św. Pozostawajmy długo na klęczkach przed Jezusem Chrystusem obecnym w Eucharystii, wynagradzając naszą wiarą i miłością zaniedbania, zapomnienie, a nawet zniewagi, jakich nasz Zbawiciel doznaje w tylu miejscach na świecie. W adoracji pogłębiajmy naszą osobistą i wspólnotową kontemplację, posługując się modlitewnikami, które czerpią inspirację ze słowa Bożego i z doświadczenia licznych dawnych i współczesnych mistyków” (Jan Paweł II, Mane nobiscum Domine, 18)

“...W moim Synu Jezusie, zawsze widziałam mojego Boga i adorowałam Go z głęboką miłością.

Adorowałam Go, gdy był jeszcze ukryty w Moim dziewiczym łonie jak mały pączek. Kochałam Go, żywiłam Go, pomagałam Mu wzrastać, dając Mu Moje własne ciało i Moją własną krew.

Adorowałam Go po narodzeniu, kontemplując Go w żłobie biednej i pozbawionej wszystkiego groty.

Adorowałam Mego Boga we wzrastającym Dzieciątku Jezus, w rozwijającym się Młodzieńcu, w młodym Człowieku, pochylonym nad codzienną pracą, w Mesjaszu, wypełniającym publiczną misję.

Adorowałam Go odrzuconego i odepchniętego, gdy został zdradzony, opuszczony i gdy bliscy się Go wyparli.

Adorowałam Go skazanego i wyśmianego, ubiczowanego i ukoronowanego cierniem, prowadzonego na śmierć i ukrzyżowanego.

Adorowałam Go na Krzyżu w Jego niewypowiedzianym cierpieniu oraz niesionego do grobu i złożonego w nim.

Adorowałam Go po Jego Zmartwychwstaniu, gdy Mnie pierwszej ukazał się w blasku Swego uwielbionego Ciała i w świetle Swego Bóstwa. (Do Kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 21.08.1987, 360f-m)

Proszę, żeby powrócono wszędzie do organizowania godzin adoracji przed Jezusem wystawionym w Najświętszym Sakramencie. Pragnę, żeby wzrósł hołd miłości wobec Eucharystii i aby ujawnił się w dostrzegalnych i wymownych znakach waszej pobożności. Otaczajcie kwiatami i światłami Jezusa Eucharystycznego. Poświęćcie Mu pełną czułości uwagę. Podchodźcie do Niego z głęboką czcią, przyklękając i adorując Go.

Gdybyście wiedzieli, jak Jezus Eucharystyczny was kocha, jak mały gest waszej miłości napełnia Go radością i pociechą!” (Do Kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 21.08.1987, 360rs)

„Jest więc zadaniem pasterzy Kościoła, aby również poprzez własne świadectwo zachęcali do kultu eucharystycznego, do trwania na adoracji przed Chrystusem obecnym pod postaciami eucharystycznymi, szczególnie podczas wystawienia Najświętszego Sakramentu. Pięknie jest zatrzymać się z Nim i jak umiłowany Uczeń oprzeć głowę na Jego piersi (por. J13, 25), poczuć dotknięcie nieskończoną miłością Jego Serca. Jeżeli chrześcijaństwo ma się wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim «sztuką modlitwy», jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dłuższego zatrzymania się przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie pełnej miłości? Ileż to razy, moi drodzy Bracia i Siostry, przeżywałem to doświadczenie i otrzymałem dzięki niemu siłę, pociechę i wsparcie!” (Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 25)

APOSTOŁOWIE WYNAGRADZANIA

„Pozostawajmy długo na klęczkach przed Jezusem Chrystusem obecnym w Eucharystii, wynagradzając naszą wiarą i miłością zaniedbania, zapomnienie, a nawet zniewagi, jakich nasz Zbawiciel doznaje w tylu miejscach na świecie.” (Papież Jan Paweł II, Mane Nobiscum Domine, 18)

„Niestety, Jezusa w Tabernakulum otacza dziś wielka pustka, opuszczenie i niewdzięczność. (...) Jezusa otacza dziś pustka wywoływana przede wszystkim przez was, Kapłanów. W waszym apostolskim działaniu często bowiem działacie bezużytecznie i w sposób bardzo powierzchowny. Kierujecie się ku rzeczom mniej ważnym, drugorzędnym, zapominając, że centrum waszego kapłańskiego dnia powinno być tu, przed Tabernakulum, gdzie Jezus jest obecny i przechowywany, szczególnie dla was.

Jezusa otacza obojętność tylu Moich synów, żyjących tak, jakby Go tam nie było. Wchodząc do kościoła, dla sprawowania czynności liturgicznych, często nawet nie zauważają Jego Boskiej i rzeczywistej obecności wśród was. (...)

Jednak bolesną koronę cierniową wokół Mego Niepokalanego Serca tworzą dziś przede wszystkim świętokradztwa. Ileż jest dziś świętokradzkich Komunii! Można powiedzieć, że nie ma dziś celebracji eucharystycznej, w której nie byłoby świętokradzkich Komunii. Gdybyście mogli dostrzec Moimi oczyma rozmiar tej plagi, która zaraziła cały Kościół. Paraliżuje Go, czyni nieczystym i bardzo chorym! Gdybyście to widzieli Moimi oczyma, wylewalibyście ze Mną obfite łzy.” (Do kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 8.08.1986, 330vxyA)

„Umiłowani synowie poświęceni Memu Sercu, bądźcie dziś potężnym wołaniem o pełny powrót całego Kościoła walczącego do Jezusa obecnego w Eucharystii, gdyż tylko tam znajduje się źródło wody żywej! Oczyści ona Kościół, usunie jego suszę i odnowi pustynię, w którą się zamienił. Jedynie tam znajduje się tajemnica Życia, które otworzy dla niego drugą Pięćdziesiątnicę łaski i światła. Tylko tam znajduje się zdrój odnowionej świętości – Jezus w Eucharystii!” (Do Kapłanów umiłowanych Synów Matki Bożej, 8.08.1986, 330B)

„Pragnę, by przez was kult Eucharystii na nowo i coraz silniej zakwitał w całym Kościele.

Musi się obecnie zakończyć głęboki kryzys pobożności eucharystycznej, który zaraził cały Kościół i stał się korzeniem bardzo wielkiej niewierności i szerzenia się ogromnego odstępstwa. (...)

Mama Niebieska chce odtąd przynosić Jezusowi obecnemu w Eucharystii coraz większą liczbę Swych dzieci. Są to bowiem czasy, kiedy Jezus Eucharystyczny powinien być przez wszystkich adorowany, kochany, otoczony wdzięcznością i uwielbieniem.” (Do Kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 21.08.1987, 360DEG)

Z tego powodu proponuję, aby w czasie Wieczerników Kapłańskiego Ruchu Maryjnego, odbywających się w tym roku, odmówiono Najświętszy Różaniec przed Najświętszym Sakramentem, uroczyście wystawionym na ołtarzu, także z intencją pójścia za tym, na co wskazywał Papież:

„Także różaniec, pojmowany w jego głębokim znaczeniu biblijnym i chrystocentrycznym, na które zwróciłem uwagę w Liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae, stanie się szczególnie odpowiednim sposobem kontemplacji eucharystycznej, realizowanej razem z Maryją i w Jej szkole.” (Papież Jan Paweł II, Mane nobiscum Domine, 18)

APOSTOŁOWIE EUCHARYSTYCZNEGO KRÓLOWANIA JEZUSA

„Uobecniając przeszłość, Eucharystia równocześnie kieruje nas ku przyszłości — ku ostatecznemu przyjściu Chrystusa na końcu dziejów. Ten aspekt «eschatologiczny» nadaje sakramentowi Eucharystii porywającą siłę, która pozwala iść drogą chrześcijańską z nadzieją.” (Papież Jan Paweł II, Mane nobiscum Domine, 15)

„(...) Na koniec moje Niepokalane Serce zwycięży. Dokona się to w największym triumfie Jezusa, który przyniesie światu Swe chwalebne królestwo miłości, sprawiedliwości i pokoju, oraz wszystko uczyni nowe. Otwórzcie wasze serca na nadzieję. Otwórzcie szeroko drzwi Chrystusowi, który przychodzi do was w chwale. Przeżywajcie budzącą lęk godzinę drugiego Adwentu.” (Do Kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 31.12.1997, 604opq)

„W Eucharystii Jezus jest rzeczywiście obecny. Pozostaje zawsze z wami i ta obecność będzie coraz mocniejsza, zajaśnieje nad światem jak słońce i zaznaczy początek nowej epoki. Przyjście chwalebnego Królestwa Chrystusa zbiegnie się z największą wspaniałością Eucharystii. Chrystus urzeczywistni Swe wspaniałe Królestwo w powszechnym tryumfie Jego Królestwa Eucharystycznego, które rozwinie się z całą mocą i będzie miało możność zmieniać serca, dusze, osoby, rodziny, społeczeństwo i nawet strukturę świata.

Po przywróceniu Swego Eucharystycznego Królestwa Jezus doprowadzi was do cieszenia się Jego stałą obecnością: odczujecie ją w nowy i nadzwyczajny sposób. Doprowadzi was do przeżywania drugiego, odnowionego i piękniejszego ziemskiego Raju.” (Do Kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 21.08.1987, 360vw)

„(...) kierując spojrzenie ku przyszłości ufnie oczekujmy świtu nowego dnia.

Ludzie pracujący na wysuniętych placówkach Kościoła są niczym strażnicy na murach Miasta Bożego, których zapytujemy: «Stróżu, która to godzina nocy?» (Iz 21,11), a oni odpowiadają: «Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon» (Iz 52,8). Ich ofiarne świadectwo, składane we wszystkich zakątkach świata, obwieszcza, że «na progu trzeciego tysiąclecia Odkupienia Bóg przygotowuje wielką wiosnę chrześcijaństwa, której początek można już dostrzec» (Redemptoris missio, 86).

Maryja, «Gwiazda Zaranna», niech nam pomaga, abyśmy umieli zawsze z taką samą gorliwością odpowiadać «fiat» na zamysł zbawienia Ojca, aby ludzie wszystkich narodów i języków mogli ujrzeć Jego chwałę (por. Iz 66,18). (z orędzia Jana Pawła II na Światowy Dzień Misyjny, 23.05.1999 uroczystość Pięćdziesiątnicy)

W Niepokalanym Sercu Maryi, z zapałem, mówimy "Tak" zbawczemu planowi Ojca, który jest realizowany w Jego Jednorodzonym Synu, który urodził się i umarł na Krzyżu, i jest Zmartwychwstały, ponieważ On jest Żyjącym, jest Bogiem z nami, On sam jest naszym Odkupicielem, On sam jest naszym Zbawicielem.

W obliczu niebezpiecznego więzienia globalizmu, który zmierza do uczynienia wszystkich religii równymi, w tych czasach Kościół musi obwieszczać całemu światu z odwagą i mocą jego świadka aż do przelania krwi, co św. Piotr ogłosił przed Sanhedrynem: "I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni." (por. Dz 4,12)

Jezus Chrystus jest Pierwszym i Ostatnim, Początkiem i Końcem, Alfą i Omegą, jasną Gwiazdą Poranną, która prowadzi nas do przeżycia Nowego Dnia, oczekiwanego i przygotowywanego z tak wielkim cierpieniem.

„Jako Apostołowie ostatnich czasów powinniście ogłaszać bliskość chwalebnego powrotu Jezusa. Wprowadzi On ludzkość w nowe czasy, w których ukażą się wreszcie nowe niebiosa i nowa ziemia. Głoście wszystkim Jego bliski powrót. «Maranatha. Przyjdź, Panie Jezu!” (Do Kapłanów, umiłowanych Synów Matki Bożej, 8.12.1994, 533 lm)

(...) „ Wejdźmy, umiłowani Bracia i Siostry, do szkoły świętych, wielkich mistrzów prawdziwej pobożności eucharystycznej. W ich świadectwie teologia Eucharystii nabiera całego blasku przeżycia, «zaraża» nas i niejako «rozgrzewa». Posłuchajmy przede wszystkim Najświętszej Dziewicy Maryi, w której tajemnica Eucharystii jawi się bardziej niż w kimkolwiek innym jako tajemnica światła. Patrząc na Nią, poznajemy przemieniającą moc, jaką posiada Eucharystia. W Niej dostrzegamy świat odnowiony w miłości. Kontemplując Ją wziętą do Nieba z duszą i ciałem, dostrzegamy skrawek «nowych niebios» i «nowej ziemi», które otworzą się przed naszymi oczyma wraz z powtórnym przyjściem Chrystusa. Tu na ziemi Eucharystia stanowi ich «rękojmię» i, w pewnym sensie, antycypację: Przyjdź Panie Jezu! (Ap 22, 20). (Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 62)

Powierzam wam, którzy jesteście kierownikami, zadanie wysłania tego listu do członków Kapłańskiego Ruchu Maryjnego, aby mógł on wszystkim zanieść moje serdeczne pozdrowienia wraz z moim błogosławieństwem kapłańskim.

Oczekując Waszej odpowiedzi, informującej mnie o Waszych aktualnych sprawach,

W Niepokalanym Sercu Maryi, Wasz mały brat, don Stefano Gobbi